‘Brommers kiek’n bie Lucky’ met The Swinging Blue Jeans
Datum: 05-03-2016
11.48 uur - ‘Brommers kiek’n bie Lucky’, noemen de gebroeders Wim en Bertus van de Merwe het. Na het succes van vorige jaren organiseren zij vrijdag 1 april a.s. in de Rijssense discotheek ‘Lucky’ voor de elfde keer BROMMERS KIEKEN. ‘We hebben voor die avond weer een grote naam weten te strikken’, vertellen de gebroeders.
Met trots kunnen ze melden, dat uit Engeland THE SWINGING BLUE JEANS op het podium van Lucky zal staan. Verder zullen ook ST JOHN,S FAMILY en THE JERSEYS nog optreden. Liefhebbers van de jaren ‘60 en ‘70 komen dus opnieuw volledig aan hun trekken.’
THE SWING BLUE JEANS
In 1957 stichtte Ray Ennis een skifflegroep, The Bluegenes. Een van de leden van het eerste uur was Norman Kuhlke, die toen het wasbord bespeelde. Ralph Ellis en Les Braid kwamen er later bij. Vanaf 1960 noemden ze zich The Swinging Bluegenes. In 1962 trad de groep op in de Star-Club in Hamburg. Ze werden uitgejouwd. Toen besloten ze over te stappen op een ander genre.
Norman Kuhlke verwisselde zijn wasbord voor een drumstel, Les Braid zijn contrabas voor een basgitaar, Ray Ennis en Ralph Ellis hun akoestische gitaren voor elektrische, en de groep ging rock-'n-roll spelen. Banjospeler Paul Moss vertrok en er bleven vier leden over. Ze veranderden hun naam in THE SWINGING BLUE JEANS. Op het toneel droegen ze mouwloze leren jasjes en natuurlijk blauwe spijkerbroeken. Toen de Merseybeat opkwam, werden de Swinging Blue Jeans daar wel door beïnvloed, maar hun muziek bleef aanzienlijk dichter bij de originele rock-’n-roll dan die van collega-groepen uit Liverpool als The Beatles, The Searchers, Gerry & the Pacemakers en The Merseybeats.
De volgende jaren werden een drukke tijd voor de groep met veel optredens in zalen en voor de televisie, vaak samen met hun collega’s uit Liverpool. Ze traden ook vaak buiten Engeland op. Ze maakten ook platen. Afgezien van hun eerste single, It’s Too Late Now, die in Engeland de 30e plaats haalde, hadden ze drie hits:
Hippy Hippy Shake (1963): in 1964 nummer 2 in Engeland, nummer 24 in de VS en nummer 5 in Nederland. Het nummer was in 1959 geschreven en voor het eerst op de plaat gezet door de Amerikaan Chan Romero.
Good Golly Miss Molly (1964): nummer 11 in Engeland, nummer 43 in de VS, nummer 6 in Nederland.[2] Het nummer was in 1958 voor het eerst opgenomen door Little Richard.
You’re No Good (1964): nummer 3 in Engeland, nummer 97 in de VS, in Nederland niet in de top-veertig. Het was geschreven door Clint Ballard Jr. en eerder op de plaat gezet door Betty Everett. Linda Ronstadt maakte er in 1975 een nog grotere hit van.
Reacties via Facebook
Vanaf nu kun je ook reageren via Facebook! Wel zo makkelijk. Als je liever via het normale reactieformulier werkt, kan dat natuurlijk ook. De reacties worden niet vermengd, zodat de mensen die het bericht via Facebook krijgen, de discussie ook kunnen volgen.
